Günlük yaşamda belki de sıradan olan bir an, Instagram’da mükemmel bir kareye dönüşüyor. O kahve soğuk olabilir, ama “güzel bir hayat” sıcak filtrelerle servis ediliyor. Hikâyelerde sürekli mutluluk var, sürekli başarı var. Peki ya acılar, yorgunluklar, başarısızlıklar? Onlara yer yok. Çünkü bu çağda “gerçek” olmak cesaret istiyor.

Maskelerin Ardında Kaybolan Kimlikler

Ne yazık ki sosyal medya, hepimizi birer performans sanatçısına çevirdi. “Like” almak uğruna oynanan rollerde en çok kaybedilen şey; samimiyet. İnsanlar artık nasıl hissettiğini değil, nasıl görünmek istediğini paylaşıyor. Her şey bir gösteri, her profil bir illüzyon.

Ve burada en büyük kırılma noktası başlıyor: Dürüst olmak neredeyse isyan etmek gibi algılanıyor. Gerçek düşüncelerini dile getiren biri, hemen yargılanıyor. “Negatif enerji”, “drama yaratıyor”, “ağlıyor” diye etiketleniyor. Oysa duyguların hepsi insana ait, hepsi haklı. Ama biz sadece ‘parlak’ olanları kabul ediyoruz.

Dürüstlük: Bir Erdem mi, Yoksa Bir Eziklik mi?

Ülkemizde dürüstlük, çoğu zaman ne yazık ki zayıflıkla karıştırılıyor. Gerçek düşüncelerini dile getiren, yüreğini ortaya koyan insanlar “naif” değil, “ezik” olarak görülüyor. Yalana alıştık. Samimiyet rahatsız edici geliyor artık. Çünkü alıştığımız maskelerin altında, dürüst yüzler yabancı geliyor bize.

Oysa dürüst olmak; güçlü olmaktır. Kendini saklamadan var olmak, belki en cesurca eylemdir bu çağda. Gerçek yüzünü göstermek, filtrelerin ardına sığınmamak, herkesin koşarak uzaklaştığı bir dürüstlük sınavıdır.

Bir Çağrıdır Bu: Dürüstlüğü Unutma

Belki bugün dürüst olmak, alkış getirmez. Belki içten sözler, algoritmaların ilgisini çekmez. Ama biz yine de hakikatin izinde yürümeyi seçmeliyiz. Herkes yaldızlı hayatlar sunarken, sen gerçek ol. Maskelerin arkasına saklanma. Çünkü samimiyet, her zaman kazanmasa da, asla kaybetmez.